نقل است که بو علی (سینا) به دیدار شیخ ابو سعید ابو الخیر می رفت و در کلاسهای درس او حاضر می شد.
یک روزی که بوعلی با شاگردانش به منزل ابو سعید رفته بود و در خلوت به بحث و مناظره مشغول بودند ,پس از اتمام صحبتهایشان شاگردان بوعلی از او پرسیدند که ابو سعید را چگونه دیدی ؟
و او در جواب گفت : هر چه من می دانم او می بیند.

همچنین شاگردان ابوسعید از او پرسیدند که بو علی را چگونه دیدی ؟
و ابو سعید جواب داد : هر چه من می بینم ,او می داند.

فرق بسیاری بین دیدن و دانستن وجود دارد.

بوعلی می داند خدا هست ولی ابو سعید می بیند خدا هست.این است فرق بین عارف و عالم .

در سیر تکاملی ,انسانهائی هستند که بدنبال اثبات وجود خدا بوده و جهان را در حوزه بحث و کلام و منطق و فلسفه جستجو می کنند ,که به آنها عالم گفته می شود.
انسانها ئی هم هستند که به شوق بهشت او عبادت می کنند و گروهی دیگر از ترس جهنم او دست به پرهیز می زنند ,که عابدان و زاهدان هستند و به طمع بهشت و یا ترس از جهنم بدنبال خدا هستند.

تو عبادت چو گدایان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند

و عارفان که خدا را بدلیل عشق جستجو کرده و چون دوستش دارند دوست می نامندش و چون لایق عبادت است ,عبادتش می کنند.بدنبال شناخت حقیقت وجودی خود هستندو بدلیل حس نیاز درونی می خواهند خدارا نظاره کنند.
ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار ز رخ پرده که محتاج لقائیم




با آرزوی توفیق - آدینه